2e week (2)

Ik heb nu de hele avond vrijgenomen, waardoor ik weer een stukje kan schrijven. Ik heb nu alle tijd om de highlights van de week te vertellen. Ik ben mijn notitieboekje vergeten mee te nemen. Ik heb vandaag al duizend trappen gelopen, dus ik heb niet heel veel zin in om weer naar beneden te huppelen. :D

Ik begin met maandag. Dat was mijn eerste werkdag. Angel zijn is zwaar. HEEL ERG ZWAAR! We zitten op deck 1, wat betekent dat je telkens de trappen op en neer moet. Zo moet je van deck 1 naar deck 8 klimmen met zware tassen. Vaak is het ook nog eens dat je iets , zoals vandaag, twee keer vergeet. Ik kom denk ik terug met een super conditie.

Oke ik ga teru even terug naar mijn cabin. Ik weet echt al niet meer wat ik gedaan heb.

Grapje. Maandag was niet mijn eerste werkdag. Maandag was anders. Maandag was cool. Het was mijn laatste dagje vrij. Ik ging die dag heel veel om met Marloes, Annica en Andre. We gingen bijvoorbeeld tafeltennissen en wafels maken. Om 2 uur begon voetbal. Ik heb meegedaan. Het was zo ontzettend vet. Het idee alleen al dat je als crew op het deck van een schip gaat voetballen! Met muziek aan en met een felle zon. Geweldig!

Dinsdag. Blijdschap voorbij. Dit was dus mijn eerste werkdag. Ik voelde me een intruder in het werkgezelschap, en het was heel vermoeiend werk. Ik haatte zelfs het schipsleven. Dat kwam omdat alle angels die avond in witte badpakken gingen optreden. Ze gingen gezamenlijk zingen. Dit keer heb ik uiteindelijk nee gezegd, en heb daar nog steeds geen spijt van. Verder was die avond wel leuk. Ik voelde me rot, en wist ook niet waardoor, want de avond was gewoon leuk. Allemaal optredens, wat ook gewoon leuk was.

Woensdag. Het gevoel was nog sterk aanwezig. Ondanks vandaag de ontgroening was. THE EQUATOR INITIATION. Ik heb geen idee of ik het al gezegd heb, maar anders hoor je het voor de tweede keer. The equator initiation is een traditie op de logos hope. Als je de evenaar voor de eerse keer passeert moet je een ontgroening doen. Het was echt hilarisch. In een rij van vijf, en geblindfold, moest je een korte parcour afleggen voorda het begon. Er werd eerst water en meel op je gespoten. Toen werd je achterover geduwd in een lifeboat vol met water. De bedoeling was, als het ware,  dat je the finish moet halen, terwijl je niks ziet. Na de schok moest je onder touwen zien door te komen in de lifeboat met water. Vervolgens viel ik dus uit de lifeboat op de grond in een soort drap. Op dat moment heb je geen idee wat het is. Je kruipt gewoon maar wat verder over  het drap heen onder touwen door totdat je het einde bereikt hebt. Ik kreeg bijna kotsneigingen toen ik mijn blindfold van mijn gezich af deed. Dat drap was allemaal verrot eten en het leek op kots. Het was vies, maar ontzettend grappig.

Donderdag. Ik had al een klein stukje geschreven over deze dag. Ik weet niet meer precies wat. Donderdag was niet echt een bijzondere dag. Eigenlijk was het wel een bijzondere dag. Het was de eerste dag dat ik me weer goed voelde. Mensen die gebeden hebben, harstikke bedankt! En we zijn aangekomen in Gabon. Wat ook echt bijzonder was om mee te maken. Het was vandaag een mooie dag. Ik heb zelfs kunnen genieten van het werk. Ik had in mijn vorige blog gezegd dat ik weg moest naar port orientation. Port orientation was geweldig. Het was even kort iets vertellen over Gabon en de regels en blablabla, en verder was het gewoon een pray night. Ik merk dat ik nu al minder bang ben om in groepen te bidden.

Vrijdag. Gisteren. Ik was heel vroeg klaar met werk. Om twee uur in de middag al. Ik ging eerst mijzelf verstoppen in de cabin, want ik wou geen rok aan. Het is nu namelijk verplicht om rokken of hele wijde broeken te dragen. Lea is  zelfs naar Charlie (kleren dump plaats) gegaan om een wijde broek voor mij te vinden. Lea is serieus de beste. Ik hoefde maar te zeggen dat ik mij niet comfortabel voel in een rok of ze ging al rechtstreeks naar Charlie. Natuurlijk moest ik wel mijn rok aan toen we street evangelizing gingen doen. In de avond gingen we eropuit. Het was super spannend! We begonnen als een grote groep, maar hoe verder we liepen meer we uit elkaar gingen. Het was heel lastig, want de mensen spreken alleen frans. Ik ben super blij dat ik Frans heb gehad, maar ik baal er nu wel van dat ik niet meer mijn best heb gedaan.

Deze avond was bijzonder. Heel bijzonder. De eerste ontmoeting was met een man die nog niet van Jezus had gehoord. Een vrouw vertelde het verhaal aan hem met een soort verhaalkubus ding. Ik probeerde tot zover ik het kon in het Frans te vertalen, wat niet altijd lukte. Uiteindelijk zei hij dat hij niet kon voorstellen dat God van hem zou kunnen houden. Met een groepje hebben we voor hem gebeden, en ik hoop en ik geloof dat het goed komt, want hij had honger naar Hem. Dit was mijn eerste ervaring, en het was ontzetted mooi!

Aan het eind waren we in een groepje van vier. Ik, Andre, en een Braziliaan en een Zuid-Afrikaan. Het was ontzettend leuk. De Braziliaan kon het een beetje verstaan, en dan moest ik maar praten. Dat was heel leuk. We hebben wel leuke conversaties gehad met verscheidene mensen. Ze zijn heel open voor het geloof.

We zijn precies op tijd terug gekomen. Een minuut later of we konden de boot niet meer in.

Zaterdag. Ik was wel een beetje moe, aangezien ik minder dan 6 uur slaap heb gehad. Desondanks was deze dag alweer een topdag. Na het werk ging ik samen met Lea, zij is Frans wat ontzettend handig is, naar de bookfair. Dat is het gedeelte waar de visitors komen. We gingen daar gewoon rondkijken, tot zover het lukte. Het is zo enorm druk! Je kunt er nauwelijks lopen, overal zijn Gabonners. Uiteindelijk werd het ook niet rondkijken. Al gauw komen mensen op je af die hulp nodig hebben, of die graag een gesprek aan willen gaan. Ik heb een heel lang gesprek gehad met een familie die christelijk zijn, en ontzettend nieuwsgierig zijn naar andere landen. Vooral een vrouw. Zij wil ook graag met de Logos Hope meevaren voor een jaar. Ik hoop dat het haar gaat lukken!

Naast de leuke dingen was er ook een awkward moment. Ik en Belinda wouden met drie meiden praten, maar dat verliep niet zo goed. Zij liepen toen weg. Oeps.

Het is een gek idee, dat ik nu in alle rust achter de com zit en dat er een paar decks beneden allemaal Gabonners zijn en waar het ontzettend druk is. Ik ben blij dat ik nu hier even ben.

Ik denk dat ik zo maar ga slapen en ga nadenken over wat ik morgen ga doen in Gabon, want morgen is namelijk mijn vrije dag!!