eerste week aan boord (1)

Ik zit nu voor een paar dagen aan boord van de Logos Hope. Het voelt alsof ik er al weken ben. Het programma is ontzettend druk, en al helemaal in het begin. Ik zal proberen alles even in het kort te vertellen.

Ik begin bij de aankomst in Walvis Bay te Namibie. (ik reisde samen met twee andere Nederlandse vrouwen). Het was heel raar om ineens in Namibie te zijn. Overal om je heen was zand. Alleen maar zand. In the middle of nowhere moesten we wachten op een andere STEPper die een uur later zou aankomen vanuit Australie. (STEPper is iemand die voor drie maanden meegaat op de boot. Normaal gesproken ga je twee jaar of langer). Dat was geen problem, aangezien we kennis konden maken met elkaar. Met de chauffeur, die al 1,5 jaar aan boord leeft, en een andere STEPper vanuit Zuid-Afrika.

Ik moest het kort houden, dus ik ga het opnieuw proberen. Eenmaal toen zij aankwam gingen we op weg naar de boot. Onderweg hebben we nog de grootste duinen beklommen van Namibie. 130 meter hoog, en steil dat ie was!

Vol me zand zijn we bij de boot aangekomen. We warden ontzettend vriendelijk en enthousiast ontvangen. In totaal waren er 8 STEPpers. Iedereen kree een 'Big sister'. Ik kreeg een Nederlands meisje. Dat is erg makkelijk! Ik kreeg een rondleiding door he schip heen. Het is serieus een puzzel. Overal zijn gangetjes en trappen. Ik kon de nooit de juiste weg vinden. Als ik naar de dining room wou, dan kwam ik uiteindelijk bij een een of andere lounge terecht.

Om 17:30 begint het diner altijd. Alle 400 man kunnen tegelijk eten, maar dat gebeurt niet. Sommige komen een uur later, en anderen lopen met hun borden weg naar een andere plek waar ze gaan eten. Het eten is ontzettend goed. Gewoon een lopend buffet. Wij hadden gedacht dat het gewoon gevangenis eten zou zijn, maar daar is niets van waar.

Ik at samen met mijn big sister en met de Nederlandse STEPpers (de vrouwen dus), en met nog een paar nieuwe mensen. Al die nieuwe mensen vergt energie. Je moet zoveel opnemen!

In de avond kun je gewoon in de dining room gaan drinken. Eigenlijk kan dat altijd. We deden het nu ook en spraken met heel veel Nederlanders. Er zijn een stuk of 15 Nederlanders aan boord. Dat is veel, aangezien er 60 nationaliteiten aan boord zijn.

Dit is de eerste dag eigenlijk, want ik moet nu echt weg! Ik heb nu Dutch dinner. Ik zal later hopelijk wel weer wat schrijven.