Week 5

29 augustus 2016 - Douala, Kameroen

Zondag gingen we met een grote groep naar een kerk. Het eek alsof de duivel niet wou dat we erheen gingen. We vertrokken een uur later dan gepland, en op het punt dat we weg wouden gaan wou de auto niet rijden. Gelukkig waren er nog wel andere auto's waar we in konden proppen.

Maar zelfs toen ging het niet soepel. Onze chauffeur was roekeloos en rijdt ook zomaar met vaart achteruit tegen een andere auto aan. En later toen we van de snelweg af waren en in de sloppenwijken paadjes redden, kreeg ik soms ook het gevoel dat de auto het elk moment kon begeven. De sloppenwijk paadjes zijn gewoon niet te berijden.

We zijn uiteindelijk wel heel aangekomen. We konden ook direct beginnen met ons stukje, Eerst deed iemand van de groep een testimony en dan deed ik met twee anderen een drama stukje (na de introductie).

Omdat we zo laat waren moest alles snel gebeuren, want we deden ook sunday school. Ik had het niet verwacht, maar sunday school doen is best leuk. De kinderen hier zijn zo enthousiast. We deden eerst sundayschool voor de hele kleintjes, die met grote ogen je aan staarden, en daarna deden we het voor de wat grotere kinderen die enthousiast mee deden.

Nadat we klaar waren hadden we een break voor een minuut en toen moisten we al beginnen met de tweede service en mocht alles opnieuw.

De Kameroense mensen zijn heel vriendelijk en gastvrij. Deze mensen hadden een hele luxe lunch voorbereid voor ons met typisch Kameroens eten. Dit keer was het echt verukkelijk!

De meeste van ons waren ontzettend moe na de twee services, maar de dag was nog niet afelopen. Na een uur te hebben gewacht moesten we met een groep van de kerk mee die evangalisatie werk gingen doen. Het was weer alsof de duivel ons dwars zat. Ik zat met dezelfde mensen in de auto, en de chauffeur wist blijkbaar niet waar we heen moesten. We waren bij een verkeerde plek uitgekomen. Na een tijdje wist de chauffeur de plek en zijn we er toch aangekomen, maar veel later dan gepland. De andere mensen waren al bezig.

Ik had geen idee wat de bedoeling was of wat we gingen doen. We waren bij een voetbalveld waar op dat moment een wedstrijd gespeeld werd. Blijkbaar is het heel serieus, want er waren honderden mensen aan het kijken. Op het moment da de spelers van het veld afliepen ging onze groep het veld op. De Logos Hopers wisten niet wat we aan het doen waren, maar opens werd het duidelijk. We moesten de drama doen midden op het veld voor honderden mensen. Dat was bizar.

Het was wel heel gaaf, want de mensen hier zien het als een attractie, terwijl de mensen in Nederland denk ik juist weg zouden gaan, want het had een christelijke boodschap.

Na de drama gingen we door de menigte heen om het bijbelboek Johannes uit te delen. Ik zelf bleef een beetje  de achtergrond, want het is hier ontzettend lastig dat ik blond ben met blauwe ogen.

We deden dit niet heel lang, want het was al weer tijd om terug te gaan naar het schip, We zijn kortom van 7:00 s'ochtends tot 19:00 uur s'avonds weg geweest.

1 Reactie

  1. Jan Van der heide:
    30 augustus 2016
    Hoi Renate, dat was een volle dag!
    Misschien mag ik opmerken dat het traag op gang komen van een auto ook te maken kan hebben met het feit dat tijd daar niet zo belangrijk is en men in meer dingen niet zo nauwgezet is
    Andere cultuur zeg maar.
    Al zal satan geen mogelijkheid onbenut laten.
    Dat zal daar niet anders zijn dan hier.
    Lieve groet, Eva